سرزمینم

 من آلاله ای از دشتهای وسیعت

 چکاوکی بر شاخه های درخت تناورت

نهالی بر دامنه ی البرزت

و قطره ای از نیلی خلیجت

دوستت میدارم

و تو را با همه دلتنگیهایم عشق میورزم

 سرزمینم، البرزت ایستادگی مردمانت

خلیجت،وسعت مهربانی زنان و مردانت

رود های خروشانت، موطن خون جوانانت

جنوب همیشه داغت ،میعاد گاه عاشقان غلطیده در خون خویش

که قلبهایشان  ،همان چلچله های نغمه خوان خرم دشتهایت 

من همان دخترک آواز خانه کوچه های خاطراتت

جانم را ،مالم را و تمام هستیم را نثار  پایداریت خواهم کرد

وبه تمام داشته و نداشته هایت عشق خواهم ورزید