اندیشیده ای که در کجای این دنیای بزرگ و خاکی جا داری؟
تا کنون به این فکر کرده ای که سهم هر یک از ما از این روزگار چیست؟
من و شما ،با هم شاید متفاوت باشیم
شاید رنگ رویاهایمان یکی نباشد
شاید نگاهمان با هم همسو نباشد
و شاید راه و بیرا همان نیز جدا از هم باشد
ولی تمام ما آدمیان در یک مسیر بزرگ ره طی میکنیم
و تمام این راه ها و بیراه ها ،تمام این کوره راه های بظاهر مخفیمان
همه بیک بزرگراه منتهی میشوند
مقصدمان یکیست
پس چرا همدل نباشیم ؟
چرا به یکدیگر پشت میکنیم ؟
و به خیال خاممان در امتحان تقلب می کنیم؟
پا بر گرده هم مینهیم تا از دیوار همسایه سرک بکشیم!
آیا من ، تو و من های دیگر معنی کلمه شریف انسانیت را میدانیم؟
آیا گذشته هایمان را مرور میکنیم که چه شد در این مسیر افتاده ایم؟
من ، من واقعیم ،خواهد عاری از هر تمنایی بالهای خوش بینیش را در باد بگشاید
و سینه مالامال از درد دنیوییم را با عطر یاس جنتی مملو سازد
این شب ها و روز ها را دوست دارم
چرا که با هر ربنایش دلم سوی آسمان پر میکشد
و با هر دعای سحرش یاد معبودم را در ذهنم تداعی میشود
کاش همیشه و همه جا چنین خالصانه در کنار هم بک یا الله را زمزمه کنیم
و با تمام وجود دل هایمان را در زلال کوثرش شستشو دهیم
و در کنار هم انسانیت را معنی کنیم نه بر گرده یکدیگر
