من از اعماق تاریکی       از سکوتی مطلق آمده ام

آمده ام تا فریاد هایم را با شما شریک شوم

آمده ام تا بار دیگر رخ در آیینه کشم 

                    و سیمای رنگ باخته خود را  رنگ و لعابی کشم

میشنوی.............

                         صدای ضربان قلبم را ، که خویش را به قفس تن میکوبد

ناله هایش را شنیدی 

                         چه ملتمسانه نگاهت میکرد

مرا اینگونه میان ای کاش هایم رها مسازید

سالها سکوت ، تنها مونسم بود و

                                          حسرت تنها همدمم

میخواهم  بالهای خسته ام را در نسیم بگشایم

میخواهم  دستانت تکیه گاه  اشکهایم شود 

و دلت معوای سکوتم